تعریف واژه «نجس»
در ابتدا خوب است بدانیم تعبیر «نجس» یک عبارت قرآنی است؛ نجس یعنی چیزی که متصف به نجاست (پلیدی و کثافت) است. تعریفی که راغب اصفهانی برای نجاست ارایه می‏دهد، این است: «نجاست: آلودگی و کثیفی است» که بر دو نوع است؛ نوع اول: آنچه برای حواس انسان قابل درک است. [مانند ادرار و خون و مدفوع و ...] و نوع دوم: آنچه از دیده ظاهری پنهان است و دیدن آن بصیرت می‏خواهد مانند مشرکان که خدا آن‌ها را به نجاست توصیف کرده: «إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ». (توبه/ 28)

 نجس در اصطلاح فقهی
«نجس» در فقه اسلامی به چیزی گفته می‌شود که به علت شدت پلیدی، باید از آن دوری کرد و باید به نحو خاصی که خود دین مشخص می‏کند، از آن اجتناب کرد و دوری نکردن از آن عوارض تشریعی دارد.